بدنسازان ایرانی

اخبار و تصاویر مربوط به ورزش بدنسازی در ایران و جهان

از زمانی که گفته شد جی کاتلر روزی قهرمان مسترالمپیا می‌شود حدودا ۱۰ ‏سال می‌گذرد. در سال ۱۹۹۵ ‏یک بدنساز ۲۲ ‏ساله جوان با موهای بلوند با سابقه ای کم وارد مسابقات لاس وگاس شد و توانست قهرمان قهرمانان شود.در واقع از همان زمان بود که تصاویر او در تمامی‌مجلات مشهور بدنسازی به چاپ رسید و برخی حتی عکس او را زینت بخش جلد مجله خود نمودند و این در حالی بود که او هنوز در سطح ملی مسابقه نداده ‏بود!

‏تابستان ۹۵ ‏او قرارداد‏ی با ویدر امضاء کرد ‏و این در حالی بود ‏که حتی خیلی از حرفه ای‌ها موفق به کسب این اعتبار نشده ‏بوذند.

‏یک سال بعد از آن، کاتلر با کسب عنوان قهرمانی در مسابقات آماتوری کارت حرفه ای خود را دریافت کرد و سفر یک ساله اش برای رسیدن به قله مسترالمپیا آغاز شد. درطول این مسیر ۳ ‏بار توانست عنوان آرنولد کلاسیک را از آن خود سازد اما ۴ ‏بار مغلوب رونی کولمن شد.

‏رونی کولمن خیلی محکم عنوان قهرمانی را در دستان خود نگهداشته بود به طوری که تا ۸ ‏سال کسی نتوانست مجسمه ساندو را از دستش خارج کند.

‏باور همگان این شده بود که تنها در صورتی که رونی بازنشنته شود و یا اینکه آسیب جدی ببیند امکان ظهور قهرمان جدیدی وجود دارد. به واقع تصور بر این بود که جی کاتلر باید منتظر می‌ماند تا رونی بازنشته شود.

‏به هر حال بعد ازمسترالمپیا ۲۰۰۵ ‏عزم راسخی را برای قهرمانی در او دیدیم جی از اینکه به مقام دوم رسیده بود کاملأ گیج شده بود. جالب است بدانید روز بعد از مسترالمپیای ۲۰۰۵ ‏تمرینات خود را آغاز کرد و در المپیای ۲۰۰۶ ‏.با ۴/۵ کیلو وزن عضلانی بیشتر و ظاهری بسیار پیشرفته تر روی صحنه آمد.

‏پاهایش سایز جدیدی گرفته بودند، کمرش جمع تر و سفت تر شده بود، و عضلات پشت او ضخیم تر و پر جزئیات تر از حریف شده بود. جی در تمام راندها کولمن را شکست داد و با ۶ امتیاز اختلاف قهرمان شد.

‏واقعیت این است که بدون داشتن جلو بازوهای بزرگ هیچ کس قادر نخواهد بود رونی کولمن را شکست دهد چرا که بازوهای او یکی از بهترین‌های همه دوران به حساب می‌آیند.جی در مورد بازوهای خود تمرین می‌کرد چرا که شانه‌های فوق العاده پهن و پرضخامتی

دارد و بازوهایش باید خپلی خوب باشند تا به عنوان نقطه ضعف دیده نشوند. این ضعف را جمع کثیری از بدنسازان صاحب نام دارند.

‏اما جی کاتلر یک بدنساز اهل تفکر است. در سراسر دوران حرفه ای خود،خیلی با دقت بدن خود را بررسی می‌کند و روی نقاط ضعف خود کار می‌کند تا بتواند از پلکان موفقیت بالا برود.

‏او همیشه جلو بازو و پشت بازوهای خود را به شدت تمرین می‌دهد. در دوران حجم،او به قطر ۶۰ ساننی متر در بازوها می‌رسد یعنی قطری که دور ران خیلی از بدنسازان است! در واقع چنین بازوهایی یک تجربه باور نکردنی است. اطمینان داشته باشید که اگر برای داشتن بازوهایی با این قطر ژنتیک نقش بزرگی دارد. اما تمرینات هوشمندانه ای که سال‌ها ‏پشت سر هم انجام شده ‏اند را هرگز نباید فراموش کنید.

‏جالب است بدانید که کاتلر روزی ۱۰ الی ۱۲ ‏وعده در روز غذا می‌خورد و ‏شب و روز بر ایش استثناء به وجود نمی‌آورد، به طوری که حتی شب‌ها هم به فواصل ۳ ‏ساعت یا با صدای ساعت کوک شده خود از خواب بیدار می‌شود و یک وعده کامل غذا می‌خورد! اگر این موارد به نظرتان خیلی غیرعادی می‌آید باید به اینکه مسترالمپیا شدن با کارهای عجیب و غریب و ‏سایز‏های باورنکردنی عملی می‌شود.

‏او برای جلوبازه‌های خود ۴ ‏الی ۵ ‏حرکت ‏مختلف اجرا می‌کند که هر کدام را ۲ ‏الی ۳ ‏ست انجام داده و دامنه تکرار خود را تقریبا ۸ ‏الی ۱۲ ‏انتخاب می‌کند.

‏او از ترکیبات مختلفی در حرکات تمرینی استفاده می‌کند و اولویت‌ها را نیز همیشه عوض می‌کند. عضلات جلو بازو را از هر زاویه ممکن تحت فشار می‌گذارد تا فیبری کار نکرده باقی نماند. او با غریزه خود تمرین می‌کند، یعنی وقتی انرژی بیشتری در خود حس کند سنگین کار می‌کند و در زمان نزدیک مسابقات به واسطه غذاهای محدود شده و تمرینات هوازی شدید رو با وزنه‌های متوسط می‌آورد.او در اجرای حرکات خود از یک فرم تقلب کنترل شده استفاده می‌کند که با آن همیشه رشد کرده است و به واسطه آن وزنه‌های سنگین تری را برای تکرارهای ‏بیشتر مورد ا?تفاده قرار می‌دهد. در ادامه با حرکات تمرین مورد علاقه جی کاتلر در تمرین جلو بازو آشنا می‌شوید.

جلوبازو با‌هالتر

‏در ۴ فیلم آموزشی که جی کاتلر به بازار عرضه داشته، در تمام آنها نوعی از حرکت جلوبازو با‌هالتر وجود دارد. او در این حرکت از وزنه‌ها دیوانه وار استفاده نمی‌کند، اما فوق العاده قوی است و مهم تربن نکته ای که درذهنش دارد این است که هرچه می‌تواند طول دوران حرفه ای خود را بیشتر کند، بنابراین اقدامی‌انجام نمی‌دهد که احتمال آسیب دیدگی اش را افزایش دهد.

‏در نتیجه نمی‌توانید حرکاتی ‏که از روی کولمن در ویدئوهایش می‌بینید را در فیلم‌های جی کاتلر پیدا کنید. مثلا جی هرگز سراغ اجرای ست‌های تک تکراری و رکوردی نمی‌رود. حرکت را با دو صفحه وزنه ۱۰ ‏کیلویی در هر طرف میله‌هالتر شروع می‌کند و با آن ۱۵ تکرار از حرکت انجام می‌دهد.سپس پس از اجرای هر ست به هر طرف میله وزنه‌های ۵ کیلویی اضافه می‌کند.گرچه گاهی اوقات (به ندرت) از ۸۰ کیلو هم بالاتر می‌رود اما عمدتا روی وزنه ۷۰ کیلوگرمی‌باقی می‌ماند.

او برای اجرای این حرکت آرنج‌های خود را سفت و ‏سخت کنار بدن نگه نمی‌دارد ودرعوض وقتی وزنه‌ها را بالا می‌برد اجازه می‌دهد آرنج‌ها اندکی سمت جلو حرکت کند ودربخش بالای هر تکرار نیز یک انقباض سریع به ‏جلوبازوهای خود می‌دهد و بعد از به پایان رسیدن ست وزنه را رها ‏می‌کند.

جلوبازو با دمبل تناوبی

‏یکی دیگر از حرکات اساسی تمرینات بازوی جی کاتلر همین حرکت است.او اکثر اوقات این حرکت را در فرم ایستاده اجرا می‌کند و گاهی نشسته روی میز تکیه گاه دار پرشیب آن را انجام دهد.

‏جی از شیوه آزمایش پس داده هرمی‌برای اجرای همه حرکات خود استفاده می‌کند. یعنی با وزنه سبک کار را شروع کرده و سپس در هر ست وزنه را اضافه می‌کند.ست‌های گرم کردنی او معمولا با یک جفت دمبل ۲۰ کیلویی با ۱۵ تکرار اجرا می‌شوند.

جالب است بدانید که جی کاتلر واژه ست‌های ست‌های حس کردنی را به جای واژه ست‌های گرم کردنی ترجیح می‌دهند.به همین خاطر است که همه حرکات را با وزنه‌های سبک آغاز می‌کند و کاری ندارد که عضله مورد نظر قبل از ان چقدر گرم شده باشد.اینکه برای ست‌های اصلی این حرکت چقدر وزنه‌ها را سنگین انتخاب کند بستگی به این دارد که در کجای برنامه از این حرکت استفاده کند. اگر خسته نباشید و انرژی خوبی داشته باشد تا دمبل‌های ۳۵ کیلویی هم پیش می‌رود و در غیر این صورت از دمبل‌های ۳۰ کیلویی جلوتر نمی‌رود.

فرم حرکت را تا حدودی زیر پا می‌گذارد اما این روشی است که سال‌ها برای جی کاتلر مفید واقع شده است.همه سعی خود را نیز به کار می‌برد تا بتواند در بخش بالای حرکت مچ دست را به سمت بیرون چرخش دهد تا به انقباض قوی تر در جلو بازوها برسد.

جلو بازو لاری تک دست

کاتلر همواره علاقه دارد یک حرکت تک دست در تمرین جلو بازوی خود جای دهد.برای این منظور با حرکت جلوبازو لاری را اجرا می‌کند یا از دستگاه جلوبازو بهره می‌برد.همانطور که احتمالا هم مشاهده می‌کنید رو به دستگاه لاری نمی‌ایستد و با زاویه ای مایل آرنج را روی تشک تکیه می‌دهد.جی کاتلر وزنه را مثل‌هالتر صاف بالا نمی‌کشد بلکه به صورت اریب حرکت می‌دهد.جالب است بدانید این حرکت یکی از مورد علاقه‌های مایک ماتارزو نیز بود.

‏جلوبازو با کابل د‏ستگیره طنابی

‏او هرگز در تمرین جلوبازوها از بخش براچیالیس‌ها غافل نمی‌شود.براچیالیس‌ها عضله ای است بین جلوبازو و پشت بازوها که رشد آن تاثیر زیادی در ‏افزایش قطر بازوها دارد.اوعمدتأ ترجیح می‌دهد حرکت جلوبازو چکشی با دمبل را اجرا کند تا به این وسیله وزنه زیادی به کار ببرد و عضلات ساعد را نیز به خوبی تحت فشار بگذارد.

‏در این حرکت گاهی تا دمبل‌های ۳۵ ‏کیلویی هم پیشروی می‌کند. اما در اوقاتی ممکن ‏است به جای حرکت جلو بازو چکشی با دمبل‌ها حرکت جلو بازو با کابل است دست موازی را اجرا کند، او تا زمانی که استفاده از کابل و دستگاه‌ها را در مواردی نیز حس‏کند با آنها مشکل و مخالفتی ندارد.

جلوبازو با کابل تکی

یک حرکت تمام کننده برای تمرین جلوبازوهای جی کاتلر حرکت جلو بازو با کابل تکی است.اکثر اوقات تمرین را با این حرکت به پایان می‌رساند.توسط این حرکت عضلات را به سوزش و دم خوبی می‌اندازد و توان عضلات را کاملأ تمام می‌کند.

باعلم،عضله بسازیم.